بررسی تأثیر مداخله ی رفتاری-ذهن آگاهی- پذیرش در اصلاح روان بنه ی خود و تصویر بدنی منفی

سابقه و هدف: استانداردهای اجتماعی و فرهنگی کنونی، بر جذابیت و لاغری زنان تأکید دارند، به طوری که مسأله ی جهانی و عمده ی زنان، نارضایتمندی بدنی است که باعث فراخوانی روان بنه های ناکارآمد خود می شود و همین امر می تواند روابط میان فردی، وضعیت اجتماعی- هیجانی و خود-ارزشمندی ادراک شده را در بین جوانان، تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی مداخله ی رفتاری- ذهن آگاهی- پذیرش بر تصویر بدنی منفی و روان بنه ی خود، در گروهی از دانشجویان دختر، در سال 1390 انجام گرفته است. مواد و روش ها: این پژوهش به روش کارآزمایی بالینی انجام شد. تعداد 26 آزمودنی دختر که پس از اجرای پرسشنامه ی چند بعدی روابط بدن-خود، مشخص گردید که دارای تصویر بدنی منفی هستند، انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 13 نفره (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت و گروه آزمایش تحت آموزش کاربست رفتاری-ذهن آگاهی به مدت 12 جلسه (هر جلسه 70 دقیقه) قرار گرفتند. آزمودنی های هر دو گروه به تمامی گویه های پرسش نامه ی چند بعدی روابط بدن- خود و روان بنه ی ظاهر، قبل و پس از مداخله، پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون مان ویتنی یو استفاده شد. یافته ها: تحلیل یافته ها نشان داد که تفاوت رتبه ی میانگین در تصویر بدنی در گروه آزمایش برابر با 1/9 و در گروه کنترل 8/17 و در مؤلفه ی روان بنه ی خود در گروه آزمایش برابر با 5/19 و در گروه کنترل 5/7 بود که بیانگر تفاوت معنادار بین گروه های آزمایش و کنترل در زمینهی تصویر بدنی و روان بنه ی خود بود (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد مداخله ی رفتاری- ذهن آگاهی- پذیرش با اصلاح مؤلفه های رفتاری و شناختی باعث افزایش رضایتمندی بدنی و اصلاح روان بنه ی خود در افراد می شود. لذا با توجه به پژوهش های انجام گرفته در این زمینه، نگارش مقاله ی مروری پیشنهاد می شود.